trace element

1. Biol.
sin. micronutrient, microelement

Organismoak oso kantitate txikian ezinbestekoa duen elementu kimikoa. Funtzio zehatza dute (nagusiki, metabolismoko erreakzio entzimatikoetan) eta gutxiegi izateak arazo eta gaitzak sorrarazten ditu. Gehiegi izatea ere kaltegarria izan daiteke askotan (metalen kasuan, bereziki, kontzentrazio batetik gora toxikoak baitira). Animalietan, garrantzitsuenak boroa, zinka, kobaltoa, kobrea, burdina, manganesoa, selenioa eta iodoa dira; landareetan, ostera, boroa, zinka, kloroa, kobrea, burdina, manganesoa, molibdenoa eta sodioa.

2. Kim.

Naturan, ingurune batean edo gai batean oso kantitate txikian dagoen elementu kimikoa, halako moldez non kontzentrazioa zehaztea ezinezkoa izan baitaiteke. Lurrazalari buruz, aztarna-elementutzat 1.000 ppm baino kontzentrazio txikiagoan daudenak hartu ohi dira (eskuarki, ondorengo multzokoak ez diren elementu guztiak: oxigenoa, silizioa, aluminioa, karbonoa, burdina, kaltzioa, magnesioa, sodioa, potasioa, titanioa, hidrogenoa, manganesoa eta fosforoa).

3. Miner.

Mineral baten osaeran funtsezkoa ez den elementua, baina honen egituran kantitate txikietan aurkitzen dena.